Een woordje van dank voor een schitterend chirojaar en fantastisch kamp
Kamil, in het midden zittend met rode t-shirt, met zijn vriendjes en leiding bij de speelclub op kamp in Sippenaeken.
Namens onszelf willen we via deze weg ook alle leiding, VB’s en kookouders bedanken voor weer een schitterend Chirojaar.
Bedankt voor de fantastische Chirozondagen. Bedankt voor jullie inzet, enthousiasme, geduld en goeie zorgen. Bedankt voor datgene wat dezer dagen zo kostbaar is: jullie tijd. Bedankt om elke zondag opnieuw klaar te staan voor het kleine en minder klein chirovolk! Bedankt voor weer een magisch bivak, voor Kamil het hoogtepunt van het chirojaar. Elk jaar weer ben ik op het einde van het bivak, bij het lezen van de persoonlijke brief aan Kamil, aangenaam verrast over hoe goed zijn leiding hem kent: dat is een enorm fijn gevoel! Bedankt!!!
Wendy en Ozturk Taspinar
Naar het bivak van Chiro Heilig Hart en Sint-Gummarus
Dit is het tekstje dat pastoor Jan Verheyen geschreven heeft voor het parochieblad na zijn jaarlijkse bezoek aan onze kampplaats voor de traditionele misviering.
Maandag 6 augustus was het weer zover: mijn jaarlijkse uitstap naar het bivak van Sint-Gummarus en Heilig Hart. Van de 37 jaren dat ik priester ben slechts één jaar overgeslagen: de dag dat ik verwacht was op het bivak was die morgen plots mijn broer Guy gestorven. Dus dit jaar voor de 36ste keer naar het bivak, sinds een aantal jaren Chiromeisjes Heilig Hart en Chirojongens Sint-Gummarus samen. Dit jaar waren ze op bivak in Sippenaeken, niet zover van de Voerstreek. Ik kende het dorp omdat ik daar jaren geleden nog op bivak geweest was met Chiro Lisp. Toen in het kasteel van Sippenaeken dat nu in privé-handen is. Na een lang oponthoud iets voorbij Herve omwille van een zwaar ongeval en dan ook een telefoontje vanuit Sippenaeken dat ik hen toch niet vergeten was, arriveerde ik dan toch op de bivakplaats.
Ja, ik was verwacht. De tafel voor de viering stond al klaar, de banken er rond. Een grote groep dit jaar, ze waren met 144 op bivak. Binnen de kortste keren stonden de kleinsten allemaal rond de tafel en hielpen ze mijn miskoffer uitpakken. En vragen stellen… ja, die kleinsten kenden dat nog niet, een viering op bivak. De groteren waren ermee vertrouwd. Alle afdelingen hadden een voorbereiding klaar: wat er misgegaan was, waar ze spijt van hadden, wat beter kon, maar evengoed waar ze wilden voor bidden en vooral danken.
En ik vertelde over de werken van barmhartigheid, een dankbaar thema in dit Bijzonder Jaar van de Barmhartigheid. En met foto’s van die werken door Gummarus beoefend (van het hoofdaltaar in de Sint-Gummaruskerk) werd er naar de betekenis gezocht, maar ook wat het voor hen kon betekenen.
Zo vierden we samen eucharistie. En er was aandacht, wonder in deze tijd hoe al die jongeren toch nog geboeid kunnen luisteren en vieren en even stilvallen op zo’n bivak van sport en spel, van trektochten en allerlei andere activiteiten.
Op het einde van de viering sprak de leiding en de aspi’s die de leidingsploeg zouden gaan vervoegen hun engagement uit. Enkelen zetten er een punt achter omwille van beroepsbezigheden of al zo lang in leiding, de meesten doen er een jaar leiding bij en een mooie ploeg aspi’s wensen in leiding te komen. Ik telde er 33 die volgend jaar in leiding zullen staan. Namens de parochies en de Kerk mocht ik dankuwel zeggen en ze zegenen.
Ja, de toekomst is verzekerd. Nog een deugddoende maaltijd, door een bezige kookploeg weeral klaargemaakt, en ik kon weer met een dankbaar gevoel naar Lier vertrekken.
En dan zien we ze weer met de Processie van het Eerste Licht, of met de Sint-Gummarusprocessie en zeker met Christus Koning. Het vuur is nog bijlange niet gedoofd!
Jan Verheyen, pastoor.
Aspiranten op buitenlands kamp in Denemarken
Vrijdag 8 juli
Beste Mama’s en papa’s,
Na een lange trip zijn we veilig en wel aangekomen. De een al wat beter uitgeslapen dan de ander. Die 10 uren zijn al bij al goed voorbij gevlogen en het gezaag bleef beperkt tot een: ‘Eikeuh, gaan we een spelleke spelen?’ ‘Ja Tim, om ter langste zwijgen’.
Iedereen was moe en na de openingsshow zijn we allemaal samen gaan slapen. Deze ochtend heeft de ochtendgymnastiek de laatste slaap verdreven en konden we fris deelnemen aan onze eerste Deense misviering. We hebben ons kamp verder uitgebouwd met ingegraven frigos en een super grote vlaggenmast. Buiten dit drukke schema vinden we ook nog tijd om ons bezig te houden met typische aspiranten-activiteiten. Knappe Denen checken, haar vlechten, tonijn eten en spekken over de belangrijkste onbelangrijke zaken des leven. Deze wil ik jullie zeker niet onthouden. De kip was er eerst, kaas kan zweten en Zac Effron was mooi tijdens High School Musical maar nu niet meer.
Groetjes, iedereen
Zondag 10 juli
Vrijdag de 8ste had even goed kunnen doorgaan voor een vrijdag de 13de. God straft de fdf’ers voor het opnemen van heidense buitenlanders in hun warme en gelovige nest met een zondvloed die de aarde net niet helemaal wegspoelt. De tenten blijken niet volledig waterdicht en de plannen om een ark van Noah te bouwen, lagen op tafel. Wanneer de grachten gegraven en de houtsnippers gestrooid, komt er beterschap. Na uren van non stop stortbuien, kunnen we weer ademen.
De nacht valt en in de meisjestenten keert de rust snel weer. Alleen de boyzz hebben meer problemen met een stille nachtrust. Quote van Lowie Boermans: ‘snurken is een recht’.
De Denen nemen ons goed onder hun vleugels. Zo zijn we in groepen onderverdeeld en moet iedereen een post bemannen. Hout hakken, water halen en koken, we doen het allemaal zelf. Alleen het Deens blijft iets waar we niets uit kunnen opmaken en de Denen hebben ook moeite met het uitspreken van onze namen. Aline wordt steevast aangesproken als Alein en ook de rollende R blijkt een struikelblok.
‘s Avonds worden we getrakteerd op een live optreden en spelen we enkele rough games met de Denen. Kat en muis is al redelijk ‘rough’ hier en we worden aangestaard wanneer we er op onze eigen Chiro-way (te) hard in opgaan. Geschaafde knieën en bloedneuzen, check.
Groetjes en kussels,
Iedereen
Woensdag 13 juli
Hallo iedereen,
De Denen zijn op bezoek bij de jongere afdelingen die ook hier in Sletten verblijven en zodoende hebben we een dagje vrij. Die wordt gevuld met warme douches, kaartspelen en pokémons vangen. Vandaag koken we ook avondeten voor onze groep alleen. Sterrenkok Panken & the gang koken lekker eten. We hebben de kans om een dutje te doen na het nachtspel van vorige nacht. De schriktocht zorgde voor angstzweet en/of de slappe lach, aan de hand van de hoeveelheid testosteron in het lichaam.
Tijdens het schrijven van dit verslag heeft de zon geschenen, heeft het meerdere keren geregend en heeft de zon geschenen terwijl het aan het regenen was. Trui aan, trui uit, regenjas aan en uit, zonnebril op en af en weer op en af. Als u denkt dat het weer in België wisselvallig is, bent u duidelijk nog nooit naar Denemarken op reis geweest. Graag zou ik van deze gelegenheid gebruik willen maken om in naam van iedereen hier te vragen om de stroom van berichten over het prachtige weer in België te beperken. (Die zijn om te lachen, toch?) Wij staan hier namelijk tot onze enkels in de modder. Geen nood, jullie zullen waarschijnlijk kunnen meegenieten van het modderfestijn wanneer we met onze rugzakken de living binnenwandelen.
Stilaan krijgen we de Denen warm voor onze typische hevige spelen. Wanneer we op het plein in Senior City Dikke Bertha spelen, komen er al snel anderen meedoen. Het wordt een heftig spel zoals we dat in België gewoon zijn en al snel moeten we op zoek naar enkele cold-packs die hier – uiteraard – niet aanwezig zijn. Een vuilzak met koud water vullen moet dan maar volstaan.
We krijgen al wat info over de terugkeer naar huis. Voorlopig weten we dat we vrijdag om 6u in de ochtend moeten klaarstaan om te vertrekken. Dit is dus nieuwe informatie. Als we effectief zo vroeg vertrekken, wil dit ook zeggen dat we al rond 18-19u aan het station van Lier zullen aankomen. We laten iedereen een bericht sturen wanneer we echt op de bus zitten, zodat jullie zeker op de hoogte blijven.
Bisous van jullie kapoenen
>>> Bekijk hier de foto’s.
Voetbalwedstrijd leiding tegen SGOL
Op vrijdagavond vond de lang aangekondigde voetbalwedstrijd tussen de huidige chiroleiding en SGOL plaats in de sportzaal van het KTA. Het was reeds op voorhand duidelijk dat er, na een lange periode van voetbal-inactiviteit, een grote opkomst zou zijn… maar zo groot hadden we althans niet verwacht… want we hadden als het ware een klein mini-tornooitje kunnen houden met onze 35 aanwezige leiders en oud-leden!!!
Het was vooral de huidige leidingsploeg die hiervan even onder de indruk was, want net na aanvang van de wedstrijd stond SGOL al met 0-1 op voorsprong. Vanaf dan stond het spel in vuur en vlam. Er werd soms heel knap voetbal tevoorschijn getoverd met zeer mooie kansen aan beide kanten, wat resulteerde in een zeer mooie opgaande en afwisselende puntenstand. Naar het einde van de wedstrijd toe kreeg de huidige leidingsploeg met hun jong talent toch de bovenhand en bouwden ze een voorsprong van 2 punten uit tot een stand van 7-5.
Maar met nog een kwartiertje op de klok te gaan lieten de oud-leden hun diesels eindelijk onder stoom komen en was er geen houden meer aan… want de achterstand van 2 punten werd omgebogen in een welverdiende voorsprongen van 2 punten met een 7-9 score als eindresultaat. Hierbij dient dan wel vermeld te worden dat de oude rotten van SGOL het grootste deel van de wedstrijd met 1 man meer op het veld gestaan hebben – wat de leiding maar laat in het snuitje had.
Swat… het allerbelangrijkste was dat het een heel ontspannend en leuk avondje voetballen was waarbij er heel wat afgelachen en bijgepraat werd. Dat laatste werd dan ook nog eens verder gezet bij pot en pint in de chirolokalen. Het werd dan ook duidelijk dat op deze gezellige voetbalavond al snel een vervolg zal moeten komen… Ook andere ideeën werden reeds naar voor geschoven… Wordt dus zeker vervolgd.
Waren aanwezig:
Leiding: Sven Tielemans, Arnout Cillissen, Matthias Raeymaekers, Jeroen Boets, Tom Dufour, Levi Dufour, Maarten Janssens, Douwe Van Bostraeten, Mees De Win, Pieter Van Bostraeten en aspirant Emiel Schepkens.
Oud-leden (SGOL): Pol Mariën, Nick Tielemans, Sam Van Gerwen, Tom Mariën, Bert Michielsen, Han Engelen, Door Van Gerwen, Dieter De Koninck, Wouter De Roover, Bart Muys (met zijn 2 zoontjes) Tom Van Der Auwermeulen, Harald Boschmans, Koen Boonen, Thierry Callaerts, Mark Schaerlaekens, Jan Bouckaert, Stanny Linden, Kris Wuyts, Koen Van Weert, Joeri Michielsen, Hans Van Nuffelen en Wouter De Vocht.
>>> Bekijk hier de sfeerbeelden.
Artikel: ‘Jongeren in beweging’
Onze zoektocht naar wat er leeft bij de jongeren in de wijk Mechelpoort, bracht Eline Beukeleirs en Emily Kerckhofs bij de jeugdbewegingen KLJ Lier Noord (Mechelsesteenweg 233) en Chiro St. Gummarus – H. Hart (Boomlaarstraat 72).
Eline en Emily hadden een gesprek met Tom Dufour, groepsleider van de Chiro.
Dag Tom. Vertel eens, wat doen jullie om de kinderen een leuke zondag te bezorgen? “Bij de jongsten doen we veel spelletjes rond leuke thema’s. Bij de oudere leden wordt al eens een vlot gesjord of gaan ze per fiets naar een mooie locatie in de buurt om te spelen.” “Maar ‘leiding geven’ betekent ook vergaderen en administratieve taken uitvoeren” vertelt Tom verder. “Aan het begin van het jaar zitten we met de leiding samen om afspraken te maken en activiteiten en taken in te plannen. De goede werking van de leiding wordt door de groepsleiding opgevolgd.”
Maar geen leuke zondagen zonder leden… Tom vertelt dat ledenwerving elk jaar weer een opdracht is. “Vroeger gingen we naar de scholen, waar we tijdens de middag spelletjes op de speelplaats met de kinderen deden en nadien een brochure mee gaven en wat uitleg.” “Vandaag werven we vooral leden via de ‘mond aan mond reclame’. Als kinderen en ouders horen dat Chiro leuk is, dan komt men wel eens kijken”, zegt Tom.
“Daarnaast is aanwezigheid op evenementen of gewoon op straat, ook een vorm van reclame. Dit kan bijvoorbeeld door te helpen op een buurtfeest of mee te lopen in de Sint-Gummarusprocessie.” “Tenslotte organiseren we ook ‘vriendjesdagen’ waarop men een vriendje of vriendinnetje kan meebrengen.”
“Jeugdbewegingen zitten niet stil” zegt Tom. “Naast de gewone werking organiseren we nog tal van activiteiten om onze kas te spijzen, nodig om spelmateriaal te kopen en onze lokalen te onderhouden. Zo organiseren we een BBQ, een chirocafé, een spaghettidsag, een frietjesdag en natuurlijk ook een fuif” zegt Tom. “Daarnaast houdt elke afdeling ook als eens een weekend en wordt er op het einde van het jaar gezamenlijk op uitstap getrokken. En natuurlijk mag het ‘bivak’ tijdens de zomervakantie zeker niet ontbreken.”
Eline en Emily informeerden ook hoe het contact met de stad Lier bij het organiseren van deze evenementen verloopt. Hierover was Tom heel positief: “De medewerkers van de jeugddienst staan altijd klaar om ons en andere jeugdbewegingen verder te helpen. We kunnen steeds beroep doen op de uitleendienst en mogen ook de polyvalente zaal van het jeugdhuis gebruiken.
En wat vindt de Chiro van de wijk Mechelpoort?
“Buiten de speelpleintjes en grasveldjes is er eigenlijk weinig ruimte voor jongeren om te spelen. In de meeste straten van ‘Mechelpoort” is er veel verkeer en staan de huizen redelijk dicht tegen de straat. Dit houdt veel jongeren thuis. Vroeger hadden we nog een groot grasveld aan het zwembad, met voetbaldoelen. Met de komst van nieuwe appartementsblokken aan de Dungelhoef, is dit helaas verdwenen. Na twee jaar werken, is er vorig jaar terug gras aangelegd. Het valt echter te betreuren dat er tot op heden geen accommodatie is aangelegd voor kinderen. Nochtans zou dit een meerwaarde zijn voor de omgeving van het zwembad. Er zijn weliswaar vage plannen, maar over het voorstel is verder niet gecommuniceerd door het stadsbestuur, wat we spijtig vinden,” zegt Tom.
Dank je voor dit openhartig gesprek Tom, nog veel succes!